Tijdens ons Cobra college kwamen we erachter dat veel boombeleid maar een krappe voldoende scoort. Gemeenten die hun verbastering bedenken op de 3+30+300-regel, of de Bomennorm opzijschuiven omdat die te ‘hard’ is. Tijdens een inspirerend college van het Norminstituut Bomen liet Melanie Brunings zien wat wij dagelijks in de praktijk zien gebeuren.
Gemeenten zijn met talloze thema’s bezig; energietransitie, mobiliteit, klimaatadaptatie, gezondheid, biodiversiteit, maar de boom is zelden het vertrekpunt.
En dáár wringt het, want bomen dragen aan álle thema’s bij en bomen worden door alle thema’s beïnvloed. Wie integraal denkt, begint met bomen.
Melanie’s boodschap was helder: voldoen aan de norm is een absoluut minimum, géén ambitie.
Gelukkig deelden we ook goede voorbeelden; gemeenten die ver boven de norm uitstijgen. Zij werken integraal en laten beheer en beleid elkaar versterken.
Samen vonden we de fijne kneepjes van het vak; waar en op welke manier geef je bomen in de Omgevingsvisie, Omgevingsplan en Omgevingsprogramma een plek.
Wat opviel? Bij elk thema spelen bomen een sleutelrol en is de boom is het verbindend element. Gemeenten die de opgaven van vandaag en morgen willen tackelen kijken verder dan de norm. Zij spreken ambities uit die verder gaan dan de hoogte van die marginale lat.
Wij helpen gemeenten die sprong te maken:
🌳 van beleid naar praktijk,
🌳 van norm naar ambitie,
🌳 van voldoende naar toekomstbestendig.
Want wie toekomstgericht wil sturen, begint bij de boom.
